โรคพาร์กินสัน
โรคพาร์กินสัน มีอาการแสดงหลักที่เกี่ยวข้องกับการเคลื่อนไหวผิดปกติประกอบด้วย
- อาการเคลื่อนไหวช้า
- อาการสั่นขณะอยู่เฉย
- อาการแข็งเกร็ง
- การทรงตัวลำบาก
ซึ่งอาการของโรคพาร์กินสันเหล่านี้นำไปสู่การหกล้ม รวมเรียกว่า อาการพาร์กินโซนิซึ่ม นอกจากนี้แล้วผู้ป่วยพาร์กินสันยังมีอาการที่นอกเหนือจากการเคลื่อนไหว (Non-motor Symptoms) หรืออาการที่เป็นสัญญาณเตือนก่อน เป็นโรคพาร์กินสันเรียกว่า Prodromal symptoms ได้แก่
- อาการนอนละเมอในกลางดึก
- อาการดมกลิ่นหรือรับรสอาหารไม่ได้
- อาการท้องผูกเรื้อรัง
- อาการซึมเศร้า
แต่ขอเน้นก่อนว่าไม่ใช่คนที่นอนละเมอทุกรายจะเป็นอาการของโรคพาร์กินสันเสมอไป เนื่องจากอาการที่กล่าวมาข้างต้นไม่ได้มีความเฉพาะเจาะจงกับโรคพาร์กินสันเท่านั้น
อย่างไรก็ตาม ถ้าคนที่มีอาการเหล่านี้ ร่วมกับประวัติครอบครัวของโรคพาร์กินสันแล้วโอกาสของการเป็นโรคพาร์กินสันก็จะเพิ่มขึ้น อาการเตือนเหล่านี้ในทางการแพทย์บ่งบอกถึงภาวะเสื่อมทางระบบประสาทได้เริ่มขึ้นในบริเวณก้านสมองส่วนล่างซึ่งมีหน้าที่ควบคุมการนอนหลับ และระบบประสาทอัตโนมัติที่ควบคุมการขับถ่าย เป็นต้น ซึ่งหลักฐานทางการวิจัยได้บ่งบอกว่าอาการเหล่านี้อาจเกิดก่อนอาการพาร์กินสันทางการเคลื่อนไหวได้นานมากถึง 6-20 ปี
article
โรคสมองเสื่อมในคนอายุน้อย ภาวะสมองเสื่อม (Dementia) คือ ความเสื่อมประสิทธิภาพของสมอง ซึ่งทำหน้าที่ เป็นศูนย์กลางควบคุมการสั่งการของร่างกาย มีหน้าที่จดจำ ตัดสินใจ ส่งผลให้เกิดความผิดปกติทางความคิด ความจำ การใช้เหตุผล และการสื่อสาร รวมถึงบุคลิกภาพเปลี่ยนแปลง หรือผิดปกติได้ ในบางกรณีอาจมีอารมณ์แปรปรวน เครียด ซึมเศร้า รู้สึกแปลกแยก ต่อต้าน […]
article
การออกกำลังกายใน (Parkinson’s disease) โรคพาร์กินสัน (Parkinson’s disease) หรือโรคสันนิบาต ผู้ป่วยพาร์กินสัน เป็นโรคที่เกิดจากความเสื่อม แบบไม่ทราบสาเหตุที่แน่ชัดของเซลล์สมอง ส่งผลให้มีการผลิตสารสื่อประสาทที่ชื่อว่า โดปามีน (Dopamine) ลดลง ซึ่งเป็นสารที่มีบทบาทสำคัญ ในการควบคุม การเคลื่อนไหวของร่างกาย ทำให้ผู้ป่วยที่เป็นโรคพาร์กินสันมักพบว่ามีอาการผิดปกติทางด้านการเคลื่อนไหว อีกทั้งยังอาจมีความผิดปกติในด้านจิตใจ และอารมณ์